als hij en zij de nacht inlopen
met al hun armen in elkaar
dan kan dat waarlijk echt en
zonder zweem illusie zijn
wanneer op een dag niet meer
de armen maar de sabels
en de lijven weer vaneen
een steek de beide harten treft
dan voel je dat het mogelijk kon
te wuiven vanuit een torenkamer
te varen op een gondel in de gracht
dat liefde groeit bij wat er niet meer is
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten