als de schipper mij laat overvaren in zijn boot
stroomt het ruim vol rode vissen uit mijn hoofd
ik vind het vreemd maar ik schaam me er niet voor
want ik wil ik moet ik zal zo graag mijn rokken
hoog de lucht in tillen voor hij die overboord
me aan de wal komt trekken en mij de blik beroofd
o zegt zee en overspoelt me met wat zoets en roos
hij die naast me ligt kruipt langs het hart omhoog
wij maken met ons tweeën alle mooie dromen groot
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten